Մի փոքրիկ դրախտ...





Ահա ,դիտելով այս նկարը,կամ այցելելով մեր շատ սիրելի վայրը`Ծովերը,հասկանում ենք,որ իրոք Երկրի վրա ևս կան դրախտավայրեր:Բնությունը մեզ պարգևել է նման մի հրաշք,
բայց արդյոք մենք կարող ենք այդ հրաշքը փոխանցել մեր սերունդներին:Ահա այս հարցի շուրջ իրոք պետք է մտածել,քանզի մեր երբեմնի դրախտավայրն արդեն քանի տարի է վեր է ածվում սովորական մի վայրի:Կոչ եմ անում իմ բոլոր համագյուղացիներին,եկեք մաքուր պահենք մեր Ծովերը,մեր ուժերի ներածին չափով բարեկարգենք այն,և լիճ այցելած անշնորք հյուրերին էլ ստիպենք,որ գոնե մի քիչ  տարբերվեն ԽՈԶԵՐԻՑ,ու իրենց ետեվից հավաքեն իրենց աղբը:

Комментарии

  1. Mos jan guce arajarkov dimenq hamapatasxan marminner axbahanutyan xndir@ lucelu hamar ????????

    ОтветитьУдалить
  2. Դե ինձ թվումա աղբահանության խնդրի լուծման հարց չկա,աղբ թափելու հարց կա:Մի քանի տարի առաջ տեղադրվեցին աղբամաններ,բայց աղբն էլի թափում էին լճի ամբողջ տարածքով մեկ:Ահա թե ինչում է կայանում ողջ խնդիրը:

    ОтветитьУдалить

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

ԴՍԵՂԻ ՄԱՄԻԿՈՆՅԱՆՆԵՐԻ ԶԻՆԱՆՇԱՆԸ:

Դսեղի համառոտ պատմությունը

Սիրուն Խաչ...